Παρασκευή βράδυ φεύγοντας γύρω στις τρεις τα ξημερώματα από ένα μαγαζί που λειτουργεί και ως εκθεσιακός χώρος παίρνω από την είσοδο μία μονοσέλιδη παρουσίαση μίας εκ των εκθέσεων που φιλοξενούνται εκεί. Παραθέτω μικρά αποσπάσματα από την παρουσίαση:
"...αναφέρεται στη στιγμή κατά την οποία μία φαινομενικά απραγματοποίητη πρόθεση γίνεται πραγματικότητα. Τότε μέσα σε ένα ελάχιστο κλάσμα χρόνου συντελείται μία ριζοσπαστική -ανανεωτική και μαζί βίαιη- αντιληπτική και γνωσιακή διεύρυνση."
και "... ο μη-τόπος της ουτοπίας ολισθαίνει στην υλοποίηση αφήνοντας μετέωρους τους έως τότε ορισμούς του ουτοπικού."
αλλά επίσης "Δεν είναι η ίδια η πρόθεση της ριζοσπαστικής αλλαγής η αιτία για την οποία συγκαταλέγονται κάποιες ιδέες στην κατηγορία του ουτοπικού; ... να καταδείξει το πολιτικά κυριαρχικό περιεχόμενο της έννοιας της ουτοπίας."
και καταλήγουμε εν τέλει μετά από ένα βαρύγδουπο κείμενο στο τι περιλαμβάνει η έκθεση όπου και είναι δύο σειρές:
"Η έκθεση παρουσιάζει μία σειρά εννοιολογικών τεχνουργημάτων. Τα έργα παραθέτουν υπερβατικές σκέψεις και διαπεραστικά μηνύματα που οπτικοποιήθηκαν για να επικοινωνηθούν."
Εφορμούμενη λοιπόν από αυτό αποφάσισα να φτιάξω μία πολύ μικρότερη παρουσίαση κάποιας φανταστικής έκθεσης και να τεκμηριώσω και τον τίτλο αλλά και να τον αναλύσω όμως με τρόπο υπερφίαλα ακαδημαϊκό. Ταυτοχρόνως έλαβα υπόψη πώς ακριβώς θα το κατανοούσε και θα το αντιλαμβανόταν ένας θαμώνας κάποιου τέτοιου χώρου ο οποίος θα είχε καταναλώσει και κάμποσο αλκοόλ. Να σημειώσω πως δεν έχω κάτι ενάντια στη συγκεκριμένη έκθεση απλά ήταν η αφορμή για να συντάξω την δική μου παρουσίαση.
Ο εγχωριακός νεολογισμός "Ουρηθροτακτικότητα" επινοήθηκε ένα βράδυ όταν ο δημιουργός βρέθηκε μέσα σε απερίγραπτη ανάγκη να χρησιμοποιήσει τα δημόσια ουρητήρια της πλατείας Ομονοίας. Ο ήχος των "συνοδοιπόρων" που ανακουφίζονταν στα διπλανά ουρητήρια κατέστη εφαλτήριο για μία έκθεση απεγνωσμένα φευγαλέων παλμών ηχητικού αιθέρα που αναπτύσσεται εν μέσω μία σωματικής επικοινωνίας οιουδήποτε υγρού έχει καταναλωθεί στο κοντινό ή μακρυνό παρελθόν.
"...αναφέρεται στη στιγμή κατά την οποία μία φαινομενικά απραγματοποίητη πρόθεση γίνεται πραγματικότητα. Τότε μέσα σε ένα ελάχιστο κλάσμα χρόνου συντελείται μία ριζοσπαστική -ανανεωτική και μαζί βίαιη- αντιληπτική και γνωσιακή διεύρυνση."
και "... ο μη-τόπος της ουτοπίας ολισθαίνει στην υλοποίηση αφήνοντας μετέωρους τους έως τότε ορισμούς του ουτοπικού."
αλλά επίσης "Δεν είναι η ίδια η πρόθεση της ριζοσπαστικής αλλαγής η αιτία για την οποία συγκαταλέγονται κάποιες ιδέες στην κατηγορία του ουτοπικού; ... να καταδείξει το πολιτικά κυριαρχικό περιεχόμενο της έννοιας της ουτοπίας."
και καταλήγουμε εν τέλει μετά από ένα βαρύγδουπο κείμενο στο τι περιλαμβάνει η έκθεση όπου και είναι δύο σειρές:
"Η έκθεση παρουσιάζει μία σειρά εννοιολογικών τεχνουργημάτων. Τα έργα παραθέτουν υπερβατικές σκέψεις και διαπεραστικά μηνύματα που οπτικοποιήθηκαν για να επικοινωνηθούν."
Εφορμούμενη λοιπόν από αυτό αποφάσισα να φτιάξω μία πολύ μικρότερη παρουσίαση κάποιας φανταστικής έκθεσης και να τεκμηριώσω και τον τίτλο αλλά και να τον αναλύσω όμως με τρόπο υπερφίαλα ακαδημαϊκό. Ταυτοχρόνως έλαβα υπόψη πώς ακριβώς θα το κατανοούσε και θα το αντιλαμβανόταν ένας θαμώνας κάποιου τέτοιου χώρου ο οποίος θα είχε καταναλώσει και κάμποσο αλκοόλ. Να σημειώσω πως δεν έχω κάτι ενάντια στη συγκεκριμένη έκθεση απλά ήταν η αφορμή για να συντάξω την δική μου παρουσίαση.
"Ουρηθροτακτικότητα εν μέσω φευγαλέων παλμών ηχητικού αιθέρα"
O εκθεσιακός χώρος "Χρωματισμένες λιβελούλες" παρουσιάζει την έκθεση "Ουρηθροτακτικότητα εν μέσω φευγαλέων παλμών ηχητικού αιθέρα". Ένα σύνολο υπερπρακτικών και αποφθεγματικών εκθεμάτων που σκοπό έχουν να παρουσιάσουν και να ποτίσουν τους αισθητήριους δέκτες με τεχνικότητα και διείσδυση ερεθισμάτων αιθερικής απαλής βαναυσότητας.
Η διάταξη των εκθεμάτων είναι τέτοια που να κατακρημνίζουν καθημερινές εμπεριστατωμένες αναρτήσεις συγκεχυμένων προβολών. Η κάθαρση με το πέρας της έκθεσης είναι υπολογισμένη χιλιοστομετρικά έτσι ώστε οι επισκέπτες πραγματικά να βιώσουν ένα τέντρουμ μαγνησιακών καταλοίπων μικροβιοφοβικής σκόνης.
Εφιστούμε την προσοχή διότι ορισμένα εκθέματα ίσως θεωρηθούν ιζηματογενώς πεπραγμένα και πιθανότατα να εφησυχάσουν αλλεργίες κολωνικών γραμμών.
Κατα τη διάρκεια της έκθεσης αναποδογυρισμένος ζογκλέρ-κλόουν θα περιφέρεται ανάμεσα στα εκθέματα και τους επισκέπτες αποσκοπώντας στο να ρουτινιάρει το αναπόφευκτο.
Είσοδος ελεύθερη
Ώρες λειτουργίας: 00.00-03.00 καθημερινές μόνον.
Εγκαίνια : 29 Φεβρουαρίου 2013
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου